Westerklief
Dit is een oud deel van Wieringen, waar overwegend boeren woonden. De klieven behoren tot de hogere delen van Wieringen. De Varkensgrasweg en de Hoelm liggen tussen Westerklief en Westerland. Westerklief is bekend geworden door de “stien.“ Deze steen dateert uit de voorlaatste ijstijd en is één van de grootste uit deze periode. Van de stien werd aan de kinderen verteld dat deze zich zou omkeren als hij de klok hoorde slaan. Veel kinderen hebben daar tevergeefs op gewacht.
Later heeft Westerklief landelijke bekendheid gekregen door de vondst van de Vikingschat, een zilverschat uit de tijd van de Noormannen. Op Sint Pieter, 22 februari, was het feest. Voor het sociale leven een belangrijke dag, want dan werden de landerijen opnieuw verhuurd. Op Ooster- en Westerklief was dat aanleiding tot de Klieverkermis. Hierdoor ontstond het rijmpje: Oosterklief en Westerklief, Daar eten ze kool met krenten. En waarom zouden ze dat niet doen, Daar leven ze van d’r rente.
Oosterklief en Westerklief hebben hun naam te danken aan de tijd dat Wieringen een eiland was. De zijkanten van de stuwwal die hier in de Zuiderzee was komen te liggen werden door de golfwerking veranderd in kleine, maar steile klifkusten. Door landbewerking zijn deze kliffen verdwenen, restanten zijn nog te zien aan het Wieringerrandkanaal achter de buurtschappen.
De boerderij is gebouwd in 1853, eigendom van Simon Buijs, landman van beroep. In 1867 wordt er een veiling gehouden. Pieter de Wit, landbouwer, wordt de eigenaar. In 1876 wordt er weer geveild. Pieter Lont, zeeman, later landman, met zijn kinderen Pieter, Klaas en Gerritje, wordt eigenaar.
De Hollenbalkerweg
In 1908 wordt de boerderij verkocht aan Antoon Keijzer, koopman en landman te Wieringen. Volgens het kadaster staat het huis aan de 'Hollenbalkerweg'.
Dit pand wordt in 1920 verkocht aan Jan Rotgans, landman. Hetzelfde jaar wordt de boerderij gesloopt.
Bron: Verdwenen boerderijen van Wieringen.
Het boek is verkrijgbaar via de
webshop.
Aan de Hollebalgweg, nu schuin tegenover nummer 18 stond de boerderij van Dirk Vet.
De eerst bekende eigenaar is volgens het kadaster Dirk Vet, opgevolgd door zijn zoon Pieter Vet. In 1881 is het huis afgebrand, niet duidelijk is hoever, want er blijft sprake van een huis. In 1888 worden twee bijgebouwen gesloopt, het hoofdgebouw blijft staan. Grietje Vet is dan de eigenaar.
'Het Ketsel'
Pieter Jansz. Lont, ook 'Lont Vet' genoemd wordt in 1910 de eigenaar. Vervolgens worden zijn ergenamen Jan Lont (Vet), visser, Pieter Lont en Gerritje Lont met Jacob Bruul, cafehouder, de eigenaren. Piet Lont was getrouwd met Antje Poel. Hij laat een huis aan de overkant op nummer 18 bouwen om te gaan rentenieren. Hij woonde daar tot zijn dood in 1932. De boerderij is in 1939 gesloopt. De laatste jaren woonden er meerdere gezinnen in. De boerderij werd 'Het Ketsel' genoemd, dat betekent volgens kleindochter Grietje 'het kasteel'.