In de zomer van 1953 is Oosterland het decor van een Internationaal jeugdwerkkamp

De Watersnoodramp van 1953 was de grootste Nederlandse natuurramp van de 20ste eeuw. Een zware noordwesterstorm in combinatie met springtij, zorgde ervoor dat grote delen van ons land overstroomden.

Op het moment van de storm waren de jeugdherbergouders Schuurman afwezig. Bij thuiskomst zagen ze het interieur drijven. Als gevolg van de overstroming was er veel schade aan de jeugdherberg en de omliggende woningen. Een deel van de bewoners zijn zelfs geëvacueerd.

Om de schade zo goed mogelijk te herstellen heeft de Nederlandser Jeugd Herberg Centrale (NJHC) in juli 1953 een werkkamp georganiseerd waar trekkers uit allerlei landen telkens twee weken kunnen meehelpen bij het opruimen van de puin, het aanleggen van wegen, het bouwen van een fietsenloods, het schilderen van allerlei gebouwen en veel meer van dit soort karweitjes. In eerste instantie zou het werkkamp in het najaar van 1953 worden geopend, maar er werd besloten in de zomer, op 20 juli, al open te gaan. Veel buitenlandse jongeren zijn behulpzaam geweest met de wederopbouw van het jeugdherbergennetwerk in ons land.

Voor de twee weken dat de jongeren in de jeugdherberg verbleven betaalden ze voor de kost en inwoning. De 30 gulden per dag moesten de jongeren per dag betalen en dat deden ze maar al te graag. Een bijdrage leveren aan het getroffen Nederland en iets doen voor het internationaal jeugdherbergnetwerk werd in die tijd met enthousiasme begroet. In die tijd werd er door jongeren veel gebruik van dit netwerk gemaakt. Vele weken lang waren de jongeren bezig om het werk te verrichten. Aan het eind van de klus bedankten de vertegenwoordigers van de Nederlandse Jeugdherberg Centrale, de leden van het plaatselijk bestuur en de beide wethouders, de heren Bontkes en De Visser iedereen voor hun inzet.

De storm van 1953 heeft op Tiny van Teulingen veel indruk gemaakt.

Tiny:” In februari 1953 was er op Oosterland een fikse overstroming, het MUZ-park stond tot aan de Gemeenelandsweg vol water, maar er was geen dijk doorbraak.

We woonden toen aan de Kerkweg. Mijn vader werkte destijds op de Hoogovens en kwam ‘s morgens uit de nachtdienst naar huis en zei tegen onze moeder: “Ik heb de hele nacht in angst gezeten over jullie, wat ging het tekeer. Het water staat vooraan in het MUZ-park”. De bus waarmee hij naar huis kwam zette de mensen daar n.l. af. Tiny was toen 5 jaar, een dergelijke opmerking heeft veel impact op haar gehad.”

In juli 2022 komt er een mailtje binnen van een Diego Franzoni uit Italië. Dit mailtje heeft al een hele reis gemaakt. Via de gemeente Oosterland in Zeeland en onze eigen burgemeester van Hollands Kroon komt het in de mailbox van de Historische vereniging Wieringen.

Tiny en Rina besluiten te reageren en al gauw wordt bekend dat Diego zijn vader, Renzo samen met zijn vriend Salvatore – Toto Lo Giacomo in 1953 meegeholpen hebben de dijk achter de Jeugdherberg anderhalve meter te verhogen. Helaas is zijn vader in december 2021 op 95 jarige leeftijd overleden. Een aantal tekeningen en foto`s die Diego stuurt, herinnert uit de tijd dat zijn vader deelnam aan het werkkamp. Over deze reis heeft zijn vader nooit gesproken. Toen bij het leeghalen van het huis een map met tekeningen en foto`s tevoorschijn kwam werd Diego nieuwsgierig. Begin augustus heeft Diego de herinneringstour gemaakt. Maar liefst 3500 kilometer op zijn scooter vanuit Italië naar Oosterland en terug. Zijn slaapplek was een B&B in Den Oever. Elk vrij moment was hij bij de jeugdherberg te vinden en dacht daar terug aan zijn vader en de andere jongens en meisjes van toen. Het heeft diepe indruk op hem gemaakt en hij waardeerde het enorm dat het bestuur zoveel aandacht aan hem besteed heeft.

Op de foto’s staan naast de jonge buitenlandse mensen óók Oosterlanders. Misschien herkent u er iemand van.

Door Tiny van Teulingen en Rina Klein.