Historische Vereniging Wieringen
Opgericht 17 mei 1989
Marten Pieter Snoodijk actief op de wielerbaan. V.l.n.r. Meindert Hoep, Marten Snoodijk, Harm Ottens, Pop Ottens, Jaap Kuiper, Koos Visser; Deth Klink, niet bekend. Foto archief HVW.
De prijswinnaar Daniel Mouhi met het straatnaambord, links de juryleden Dorus Rasch en Henk Braad, rechts de heer Segers van bouwer Dozy. Fotograaf Henk-Jan Wittink.
Graf Marten Pieter Snoodijk, begraafplaats Zandburen Hippolytushoef. Marten Pieter Snoodijk werd geboren op 17 maart 1914 in Utrecht. Het gezin Snoodijk kwam op Wieringen terecht en Marten begon in de Smidssteeg te Hippolytushoef een rijwielherstelplaats.
MARTEN SNOODIJKHOF, DOOR HENK BRAAD
Op woensdag 19 mei 2021 is in het Wieringer Eilandmuseum Jan Lont de naam bekend gemaakt voor een nieuwe straat aan de Elft op de plek waar voorheen het gemeentehuis stond. Het bouwbedrijf Dozy uit Den Helder gaat hier 19 woningen bouwen. De uitgeschreven prijsvraag voor een nieuwe straatnaam is gewonnen door de heer Daniel Mouhi die met de naam Snoodijk kwam.
De jury bestond uit Dorus Rasch namens de middenstandsvereniging en Henk Braad namens de Historische Vereniging Wieringen. Door 82 inzenders zijn 120 namen ingestuurd waarvan veel bekende namen zoals Hippocampus, Alvitlo, Ypelshof, Wieringen met veel afgeleide namen hiervan en namen van de koninklijke familie.
Met in het achterhoofd de recente herdenking van 75 jaar bevrijding was het voor de jury direct duidelijk dat de naam Marten Snoodijk een uitgelezen kans is deze verzetsheld te eren met een straatnaam. Op Wieringen is bovendien nog geen straatnaam vernoemd naar een verzetsheld. Met de naam MARTEN SNOODIJKHOF herdenken we mede alle slachtoffers op Wieringen die in WOII zijn gevallen.
Door Marietje Bron is in Op de Hoogte nummer 3 / 2014 een uitgebreid artikel over Marten Pieter Snoodijk geschreven. Dit artikel is digitaal te lezen via onze website. Een korte samenvatting van de presentatie op 19 mei ter verduidelijking.
Marten Pieter Snoodijk werd geboren op 17 maart 1914 in Utrecht. Het gezin Snoodijk kwam op Wieringen terecht en Marten begon in de Smidssteeg te Hippolytushoef een rijwielherstelplaats. Hij stond erom bekend nergens bang voor te zijn, gaf om God noch gebod. Volgens de vrouwen een echte macho, een mooie vent om te zien waar je zo verlief op kon worden. Een sportman in hart en nieren en verslaafd aan het wielrennen. Het was een kolfje naar zijn hand toen op 23 juni 1935 een wielerbaan op Wieringen werd geopend. Tot 1940 komt zijn naam bij de uitslagen in de kranten regelmatig voor.
Toen in 1940 de oorlog uitbrak was hij een fel tegenstander van de Duitse bezetter en sloot zich aan bij het verzet. Door zijn onstuimige aard nam hij veel risico’s. Aan hem wordt toegeschreven door de Duitsers aangebrachte springstoffen onder de brug te Van Ewijcksluis te hebben verwijderd en vervangen door onschuldige blokjes hout. Als deze brug was opgeblazen door de Duitsers zou Wieringen voor lange tijd zijn geïsoleerd. Marten dook onder bij een boer in de Wieringermeer. Tijdens de onderwaterzetting van de Wieringermeer hielp hij mee op 24 april met een roeivlet bij de evacuatie van een aantal bewoners.
Op 26 april werd hij aangehouden op ’t Hoekje te Hippolytushoef door Jurgen Hinrichsen, bijgenaamd “het Scheermes”. Diezelfde avond werd Marten van de post Van Ewijcksluis overgebracht naar De Kooi. Helaas is hij daar nooit aangekomen. Op lafhartige wijze werd hij onderweg doodgeschoten en in een mangat in de berm van de weg gedumpt. Het was zijn moeder die na de oorlog alles in het werk heeft gesteld haar zoon terug te krijgen. Marten is uiteindelijk gevonden en op 2 augustus 1945 herbegraven op de begraafplaats te Zandburen.
Als dank heeft de Wieringer bevolking voor een grafmonument gezorgd in de vorm van de brug te Van Ewijcksluis. Op dit fraaie monument staan de woorden:
Zijn leven was dienen
In dankbare herinnering van de
Wieringer bevolking
Jaap Oudes
Jaap Oudes (geboren in 1926 in Alkmaar, overleden in 1998 in Oudorp) werd van jongs af door zijn vader Dirk (die zelf kunstschilder van naam was) gestimuleerd te gaan tekenen. Als autodidact is Oudes zijn hele leven blijven tekenen, bijna altijd met potlood en kleurpotlood. Hij was lange tijd lid van de kunstenaarsvereniging Doorwerken in Alkmaar.
Oudes haalde inspiratie uit de Hollandse en Vlaamse volkskunst en het volksleven. Ook de verhalen van de Vlaamse auteur Felix Timmermans en andere Vlaamse vertellers stimuleerden hem. Hij bezocht daarom graag niet alleen steden en dorpen in Noord-Holland maar ook in Vlaanderen.
Het werk van Jaap Oudes is folkloristisch en verhalend. De wereld die hij tekende was nostalgisch, kinderlijk op het surrealistische af, vrolijk en feestelijk. Kermissen, het circus, oogst- en andere volksfeesten zijn de favoriete onderwerpen, dikwijls gesitueerd op herkenbare schilderachtige plaatsen.
Oudes was gefascineerd door onderwerpen die te maken hebben met cultureel erfgoed. Ervaringen en herinneringen in zijn jeugd zijn eveneens een terugkerend thema in zijn werk. De boerenmensen, het vissersvolk, de geestelijken, de koeien, de paarden die in talrijke mate zijn tekeningen bevolken, komen daar vandaan.
De tekeningen van Jaap Oudes zijn niet in een stroming te vatten. Een rationele analyse van zijn werk wees Jaap Oudes altijd af. Tekenen was voor hem een spontaan en intuïtief proces. Moet er dan een stempel op gedrukt worden dan is het dat van origineel denken en fantasievolle kunst.
Jan Oudes.